Minas Morgul

Podanie · Gość

*Przed bramą stoi wysoka postać w długim czarnym płaszczu z kapturem na głowie. Jednym ruchem zdejmuje odzienie spod którego wysypuje się kaskada blond pukli okalających niezwykle piękną i dumną twarz. Po wyrazie twarzy widać zaciętość i odwagę. Elfka rozgląda się podejrzliwie po wszytskich zakamarkach i puka jeszcze raz we wrota*

Krunhold

Upiór syknął przeraźliwie i chwycił przybysza od tyłu, a ten obruszył się i uwolnił z uścisku zjawy. Czarny płaszcz tajemniczości owiewał Krunholda jak ciemna mgła.
- Uciekaj wędrowcze, bo nie zanzasz tu spokoju, nie znajdziesz przyjaciół, co najwyżej ktoś może odciąć ci łeb i napluć w twarz!

Vanderen

*Demon wyszedł zza bramy i spojrzał na elfkę* Jeśli chcesz dołączyć to powiedz coś a nie będziesz tu stać tak bezczynnie *rzekł do niej stanowczo potem zwrócił się do Krunholda* Spokojnie, dopiero przyszła nic nie mówiąc, a Ty już ją atakujesz... Niech się wypowie.

[podaj kobieto swoje ID abyśmy mogli zobaczyć kim jesteś gdyż twe imię jak i nazwisko nie są prawdziwe]

Raceul Idorath

Wyszedł tuż za Vanderen'em - Elfka? - Drow oparty na swoim kosturze zmarszczył brwi

[Edith D. Zerstoren, córka Larisa i Olealidriel (955)
To chyba Ona o ile się nie mylę]

Krunhold

- Chcę ją ustrzec! Jestem dla niej najmniejszym zagrożeniem i chętnie wysłucham co ma do powiedzenia - odezwał się głuchy głos, dochodzący jakby z nieba, gdyż Upiór nie miał ust, a nie dało się spostrzec z której strony dochodzi dźwięk.

Akhasha Ankhet

No... zacznijmy przyjmować jeszcze ogry i trole jaskiniowe... *westchnęła odwracając sie na pięcie i wracając do podziemi*

Kahron

Nie będe ti stał jak kołek...słucham *warknął*

Beowulf

*demon wszedł do sali, w reku trzymał swój kij z ostrzem na końcu. Spojrzał na nowoprzybyłą* za samo to że nazywaasz sie Zerstoren powinienem Cie zabić bez ceregieli... Druga sprawa jest to i jesteś córką Larisa... *splunał* ale wysłucham Cie... Dokładnie przeanalizuje Twe słowa... Więc zaczynaj...

Sanju

*spojrzała na elfke, po czym zapytała*A dlaczego uważasz że do nas pasujesz?

Edith D. Zerstoren · Gość

*powiedziała zimnym głosem z odrobiną ironii* Nie przyszłam tu po to, by słuchać waszych opinii, ale by stać się jedną z was. Mam gdzieś to, że jestem elfką. Pozatym to nie moja wina, że mam takich rodziców jakich mam. *powiedziała napastliwie* Jestem gotowa oddać swą duszę i ciało Melkorowi *powiedziała a w jej fioletowych oczach pojawiły się ogniki* I zrobię to choćbyście mnie przyjęli, czy nie. *zakończyła chłodnym tonem*

Krunhold

- Podłe elfy, to lubię najbardziej. Zwyrodniałe i zepsute do szpiku kości, nie mają sumienia. Znudzone życiem nieśmiertelnych istot, zdolne oddać swe ciało złu - głos ucichł, a sylwetkę Upiora roziwał wiatr i uniósł za nim szaleńczy śmiech. Rechot istoty opętanej, osnutego tajemnicą. Coś w sobie ma ten głos, coś nieosiągalnego dla śmietleników, klątwe nałożoną na tych co mają zwyczaj myśleć.

Vanderen

*Demon siedzący na swym siedzisku i bawiący się swym sztyletem spojrzał na przybyłą i rzekł* No no, coraz lepiej... *powiedział po czym spojrzał na Morgula i Beowulfa* Muszę uważać bo jak jeszcze powie coś mądrzejszego to będę na tak *odparł z lekkim uśmiechem na twarzy po czym wrócił wzrokiem na przybyłą*

Edith D. Zerstoren · Gość

Na co mi nieśmiertelne życie? Żebym czyniła dobro? *powiedziała z ironią* Już wiele takich "nieśmiertlenych" oddawało swoje życie dla czynienia dobra... *powiedziała z pogardliwym uśmiechem* A teraz wąchają kwiatki od spodu, a wszyscy nawet o nich nie pamiętają, mają ich gdzieś. *powiedziała z kpiną*

Alorki

*Z nikąd pojawił się kolejny upiór odziany w czarny płaszcz* Taki elfek i elfów brakuje na świecie *rzekł chłodnym tonem* a ta elfka *spojrzał na nowo przybyłał* ma w sobie to coś ... Ja się wstawi za nią. *Powiedziawszy co miał powiedzieć zniknął w cieniach sali*

Vanderen

*Demon przestał się bawić sztyletem i spojrzał na Edith* Będę na TAK jeśli... *tu zatrzymał się a na jego twarzy ukazał się demoniczny uśmiech* Wyrzekniesz się ojca i nazwiska... Laris nie żyje od dawna, nie ma po nim nic... No chyba, że Ty. Więc jeśli wchodząc do nas, potrafić będziesz się zmienić i wyrzec dotychczasowego życia, to wyrzeknięcie się ojca nie będzie dla Ciebie niczym trudnym... *powiedział to wciąż mając ten podstępny uśmiech na swej twarzy i oczekując na odpowiedź...*

[chodzi mi poprostu o zmianę ojca w Twojej głównej nazwie i zdjęcie dotychczasowego nazwiska, wybacz ale mamy (a przynajmniej ja) mały urazik do Lariska....]